نیکویی
«نیکویی» ششمین میوه از میوه های روح القدس است. دنیای انسانی به ما یاد میدهد هر وقت کسی برای تو یک کار خوب انجام داد تو هم برایش یک کار خوب انجام بده. اما اگر کسی به تو بدی کرد تو هم همان کار را نسبت به او انجام بده تا بفهمد که کارش بد بوده. یا مثلا به ما یاد میدهند که اگر کسی به تو بدی کرد رهایش کن و دیگر هیچ وقت به سراغش نرو تا دوباره به تو ضربه نزند. اما ببینیم خداوند در کتاب مقدس به ما چه میگوید؟ در یعقوب فصل ۴ آیه ۱۷آمده است: «بنابراین کسی که بداند نیکی چیست و نیکی نکند گناه کرده است». این آیه به ما نشان میدهد که استانداردهای مسیح با استانداردهای دنیای انسانی خیلی متفاوت است. دقیقا به ما نشان میدهد که نه تنها اگر بدی انجام دهی گناه کرده ای بلکه یک قدم هم بیشتر میرود و میگوید اگر بدانی چه کاری خوب و نیکوست و آنرا انجام ندهی گناه کردی.
باز هم در سوم یوحنا فصل ۱ آیه ۱۱میخوانیم: دوست عزیز، نگذار رفتار بد او در تو اثر نماید. تو فقط به نیکی کردن بپرداز، زیرا کسی که نیکی میکند، نشان میدهد که فرزند خداست، اما کسی که همواره خواهان بدی باشد، نشان میدهد که خدا را نمیشناسد.
ما در زندگی قدرت انتخاب داریم. وقتی میخواهیم به کسی بگوییم که خوب رفتار کند، به او میگوییم انسان باش. اما بیایید امروز یک انتخاب جدید بکنیم. بیایید یک قدم فراتر برویم. به جای انسانی بودن، تصمیم بگیریم آسمانی و الهی باشیم. استانداردهای مسیح از استانداردهای دنیای انسانی بسیار بالاتر هستند. پس بیایید آسمانی باشیم.
چطور دنیای بهتری داشته باشیم؟!
خداوند ما را خیلی دوست دارد. به همین دلیل خداوند با روح پاک خودش ما را درتصمیمهایمان راهنمایی میکند تا نتیجه یا میوههای کارهای ما عالی بشود. حتما وقتی کلمهی «میوه» را میشنوید، به میوههایی مثل سیب، پرتقال، موز و یا نارنگی فکر میکنید. اما در «کتاب مقدس» وقتی خداوند دربارهی «میوههای روح القدس» صحبت میکند، منظورِ خداوند آن میوههایی که ما جلوی تلویزیون یا در مهمانیها میخوریم نیست. منظور میوههایی است که ازطریق روحِ مقدس خداوند در وجود ما قرار گرفته است. وقتی میگوییم میوه، یعنی دربارهی محصول چیزی صحبت میکنیم. میوه یعنی محصول و ثمرهی یک درخت یا یک گیاه. وقتی میگوییم میوهی درخت سیب، یعنی آن محصولی که درخت سیب تولید میکند. یا مثلا وقتی میگوییم میوهی درخت پرتقال، یعنی محصولی که درخت پرتقال تولید میکند.
آیا تا به حال دیدهاید که روی درخت سیب، پرتقال بوجود بیاید؟! یا مثلا از یک درخت نارنگی، انار در بیاید؟! نه! این خیلی عجیب میشود. شاید این ضرب المثل را در ادبیات فارسی شنیدهاید که میگوید: «از کوزه همان برون تراود که در اوست.» یعنی هر چیزی که داخل ظرفی مثل کوزه باشد، همان چیز از آن ظرف بیرون میآید. اگر درون ما خشم باشد از ما خشم تولید میشود نه محبت. یا اگر درون ما نفرت باشد ما به دنیای بیرون خودمان نفرت میدهیم. اما در عوض اگر درونمان محبت باشد میتوانیم به دنیای اطرافمان محبت بدهیم و به همان نسبت هر چه خصوصیات بهتری داشته باشیم همانها را به دنیای بیرون از خودمان میدهیم.
«کتاب مقدس» از کتابهای زیادی تشکیل شده است. در یکی از کتابهای «کتاب مقدس» به نام «غلاطیان»، اول دربارهی میوههایی که از کارهای بد و گناه آلود ما به عمل میآیند صحبت میشود. مثل «خودخواهی»، «عصبانیت»، «غرور»، «حسادت»، «نفرت»، «کینه»، «بدخواهی» و خیلی رفتارهای بد دیگر که باعث شدهاند کارهای زشت در دنیا وجود داشته باشد. بخاطر همین زشتیها است که بعضیها نمیتوانند با هم در دوستی و محبت زندگی کنند. اما در «کتاب مقدس» در مقابل این میوههای بد، از میوههای خیلی خیلی خوب، یعنی میوههای روح خداوند هم صحبت میشود.
وقتی که ما به عیسای مسیح ایمان میآوریم و در زندگی او را الگو قرار میدهیم، روح القدس یا همان روح پاک خداوند در ما قرار میگیرد. چون روح پاک خدا، فقط خصوصیات خوب دارد، در نتیجه میوههایی در ما قرار میگیرند که با میوههای قبلی خیلی فرق میکنند. در کتاب مقدس در غلاطیان فصل ۵ آیه ۲۲ از این میوهها نام برده میشود. آنها «محبت»، «شادی»، «آرامش»، «صبوری»، «مهربانی»، «نیکویی»، «وفاداری»، «فروتنی» و «خویشتنداری» هستند. چه چیزی میتواند بهتر از این میوهها در وجود ما باشد؟! ما هم با داشتن این میوهها میتوانیم دنیای خودمان را جای بهتری برای زندگی بکنیم.