مهربانی
پنجمین میوه از میوه‌های روح القدس، مهربانی است. مهربانی عملی است که در نتیجه‌ی محبت به وجود می‌آید. در واقع محبت و مهربانی از هم جدا نیستند. وقتی ما در وجودمان محبت داریم به شکل طبیعی می‌توانیم مهربانی کنیم. مثلا ما نمی‌توانیم بگوییم ما نسبت به دوستمان محبت داریم اما وقتی نمره‌ی او بیشتر از ما می‌شود خوشحال نمی‌شویم. این روز‌ها می‌شنویم که با ارزش‌ترین چیزی که انسان‌ها دارند وقت و زمان است. پس برای دیگران زمان بگذارید. خداوند در کتاب مقدس در فیلیپیان فصل ۲ آیه‌ی ۴ می‌گوید:«فقط به فکر خودتان نباشید، بلکه به کار و مسایل دیگران هم توجه نمایید.» ما روزانه می‌توانیم با انجام کارهای کوچک، عمل مهربانی را تمرین کنیم. مثلا؛ بدون دلیل یک شاخه‌ی گل به کسی بدهیم. در زنگ تفریح در مدرسه، ببینیم چه کسانی تنها هستند، با آنها صحبت کنیم.
از معلم خود تشکر کنیم. دوستمان را ببخشیم. همیشه لبخند بر لبانمان داشته باشیم. با دیگران صبوری کنیم. در خانه به پدر و مادر کمک کنیم. جلوی در خانه‌ی همسایه‌مان را هم جارو کنیم. این‌ها تنها چند نمونه از مهربانی‌هایی هستند که ما می‌توانیم روزانه تمرین کنیم. چه چیزهای دیگری به ذهنتان می‌رسد؟ بیایید دربارهی مهربانی‌های دیگر فکر کنیم و سعی کنیم در زندگی آنها را انجام دهیم. دوست خوب من، دربارهی تاثیرات مهربانی در اطرافتان برای سبزک بنویسید تا بقیه هم از تجربیات شما استفاده کنند و تشویق شوند. با مهربانی می‌توانیم این دنیا را جای بهتری برای زندگی کنیم!
چطور دنیای بهتری داشته باشیم؟!
خداوند ما را خیلی دوست دارد. به همین دلیل خداوند با روح پاک خودش ما را درتصمیم‌هایمان راهنمایی می‌کند تا نتیجه یا میوه‌های کارهای ما عالی بشود. حتما وقتی کلمه‌ی «میوه» را می‌شنوید، به میوه‌هایی مثل سیب، پرتقال، موز و یا نارنگی فکر می‌کنید. اما در «کتاب مقدس» وقتی خداوند دربارهی «میوه‌های روح القدس» صحبت می‌کند، منظورِ خداوند آن میوه‌هایی که ما جلوی تلویزیون یا در مهمانی‌ها می‌خوریم نیست. منظور میوه‌هایی است که ازطریق روحِ مقدس خداوند در وجود ما قرار گرفته است. وقتی می‌گوییم میوه، یعنی دربارهی محصول چیزی صحبت می‌کنیم. میوه یعنی محصول و ثمره‌ی یک درخت یا یک گیاه. وقتی می‌گوییم میوه‌ی درخت سیب، یعنی آن محصولی که درخت سیب تولید می‌کند. یا مثلا وقتی می‌گوییم میوه‌ی درخت پرتقال، یعنی محصولی که درخت پرتقال تولید می‌کند.
آیا تا به حال دید‌ه‌اید که روی درخت سیب، پرتقال بوجود بیاید؟! یا مثلا از یک درخت نارنگی، انار در بیاید؟! نه! این خیلی عجیب می‌شود. شاید این ضرب المثل را در ادبیات فارسی شنیده‌اید که می‌گوید: «از کوزه همان برون تراود که در اوست.» یعنی هر چیزی که داخل ظرفی مثل کوزه باشد، همان چیز از آن ظرف بیرون می‌آید. اگر درون ما خشم باشد از ما خشم تولید می‌شود نه محبت. یا اگر درون ما نفرت باشد ما به دنیای بیرون خودمان نفرت می‌دهیم. اما در عوض اگر درونمان محبت باشد می‌توانیم به دنیای اطرافمان محبت بدهیم و به همان نسبت هر چه خصوصیات بهتری داشته باشیم همان‌ها را به دنیای بیرون از خودمان می‌دهیم.
«کتاب مقدس» از کتاب‌های زیادی تشکیل شده است. در یکی از کتاب‌های «کتاب مقدس» به نام «غلاطیان»، اول دربارهی میوه‌هایی که از کارهای بد و گناه آلود ما به عمل می‌آیند صحبت می‌شود. مثل «خودخواهی»، «عصبانیت»، «غرور»، «حسادت»، «نفرت»، «کینه»، «بد‌خواهی» و خیلی رفتار‌های بد دیگر که باعث شده‌اند کارهای زشت در دنیا وجود داشته باشد. بخاطر همین زشتی‌ها است که بعضی‌ها نمی‌توانند با هم در دوستی و محبت زندگی کنند. اما در «کتاب مقدس» در مقابل این میوه‌های بد، از میوه‌های خیلی خیلی خوب، یعنی میوه‌های روح خداوند هم صحبت می‌شود.
وقتی که ما به عیسای مسیح ایمان می‌آوریم و در زندگی او را الگو قرار می‌دهیم، روح القدس یا همان روح پاک خداوند در ما قرار می‌گیرد. چون روح پاک خدا، فقط خصوصیات خوب دارد، در نتیجه میوه‌هایی در ما قرار می‌گیرند که با میوه‌های قبلی خیلی فرق می‌کنند. در کتاب مقدس در غلاطیان فصل ۵ آیه ۲۲ از این میوه‌ها نام برده می‌شود. آنها «محبت»، «شادی»، «آرامش»، «صبوری»، «مهربانی»، «نیکویی»، «وفاداری»، «فروتنی» و «خویشتنداری» هستند. چه چیزی می‌تواند بهتر از این میوه‌ها در وجود ما باشد؟! ما هم با داشتن این میوه‌ها می‌توانیم دنیای خودمان را جای بهتری برای زندگی بکنیم.
